Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

piękny promyku...

piękny promyku konającego zimowego słońca
dla Ciebie wersety przeklętej pieśni
w imię pogańskich wierzeń, w imię lasów
ofiarą z krwi i łez
tym opłacony zgaś me mgliste w tafli lodu odbicie..

i nie brnij więcej w skraje świata neiznane
nie głoś modlitwy, której nikt nie zmieni
gdyż czas tylko i głosy puchaczy
prawdę jednaką z kwiatów polnych zwloką
w trumien obicia ułożą płatków wiele


autor: Piotr Rybak
ostatnia modyfikacja: 2013-03-11




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (0):


komentarze  autor