Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

prośba

umieram naturalną śmiercią

odchodzę poza iluzoryczne spojrzenia

tych samych widzeń

mojej i twojej miłości

jak szczere złoto

co świeci się w słońcu

srebro nie jest żywe

zwierciadło czasu wydało ostatnie

miliardy błysków

prysło i zmatowiało

nic już

Jestem jedną nieskończoną

rzeczą świata

w Jego pamięci

przepraszam!

to tylko zwykłej rzeczy wina

Jestem

rzeczą niestworzoną - stwórz

mnie Pani na nowo

do życia

proszę


autor: Wiesław Leszczyński
ostatnia modyfikacja: 2013-08-16




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (2):


2. 2017-10-04

Wstrząsające zakończenie. Dramatyzm samotności. 


Podpis: Ewa



1. 2013-08-18

Tragizm, niemoc człowieka  w   procesie  przemijania.    Głęboki sens.   W skrócie  tyle mogę powiedzieć  o tym  wierszu. 


Podpis: Maria Mickiewicz-Gawędzka



komentarze  autor