Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Lulając w samotności

Jest taka cicha noc 

niebieska z gwiazdami na śniegu

lub będzie szarym cieniem

srebrnym blaskiem

 

księżyc

położy cicho

dłoń na jej ramieniu

a może nie będzie cieni

 

chwilę postoje z samotnością

myśli

Ty z rodziną

wtedy -

 

z ust moich

wydobędzie się mróz 

z chrzęstem pod butami  

lub tylko mglisty duszek

 

dziecino - baw się raduj

w tej ciszy 

nucić będę o Tobie

lulając


autor: Wiesław Leszczyński
ostatnia modyfikacja: 2013-12-14




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (4):


4. 2017-12-16

Zwraca uwagę ciekawy tytuł, zwłaszcza w tych grudniowych dniach. 

Bardzo pięknie potrafisz ujmować swoje zabłąkane myśli i tęsknotę za miłością. 

Przepraszam, może nie powinnam. To nie Ty, to podmiot szuka i nie znajduje. 

Ale bez odwagi nie znajdziesz. Pozdrawiam, miłych świąt 


Podpis: Lenka



3. 2017-09-13

Stygmat cierpienia daje się zauważyć w wielu Pana tekstach. Może to cecha stała osobowości, a może stan przejściowy. To daje wrażenie autentyzmu. Przeżycie przełożone na język w powściągliwych formach. 


Podpis: Ewa



2. 2017-09-12

Dziękuję, miło przeczytać. Tak, pamiętam w jakich okolicznościach pisałem ten wiersz. To była wigilia, w podpisie jest błąd w dacie.


Podpis: (A) Wiesław Leszczyński



komentarze  autor