Mikołaj Sęp Szarzyński, Do Najświętszej Panny, [w:] Antologia polskiej poezji metafizycznej epoki baroku, IBL, Warszawa 1993, s. 50

Panno w ostrości cieniem nie zakryta

blaskiem słonecznym w trwałej otulinie

błękitu nieba niedościgłej cenie

na wieki wieków trwałego żywota

mego pomyślunku zbyt ciasna grota

z prośbą w kolejkę ustawia gadanie

żeby w starości ciała rusztowanie

wzmocnić nieco pożądliwie mamrota

racz spojrzeć w oczy taka w nich ciasnota

miej baczenie na łez liczne spadanie

nie mów że nadmierne me używanie

bo czas coś wypić toż dzisiaj sobota

łaski pełna swą mocą mnie uchowa

Najświętsza Dobroć Panna Apteczkowa