Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Papierowy pustelnik

przerysowane ptaki

ponad powiekami

 

poniżej podłogi

pot

przenika prostotą

 

przed pejzażami

płatki

porozrzucane potokiem

płaczu

 

podejdź

podnosząc przebiśniegi

 

powietrze przeraża

papierowego pustelnika

pustką przemijania

 


autor: Grzegorz Skoczylas
ostatnia modyfikacja: 2016-02-26




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (1):


1. 2016-10-19

To mój ulubiony wiersz tego autora. Ma nieco straszny klimat. To wiersz o pustelniku więc samotność, ale pojawia się kobieta. To może oznaczać jej śmierć, że jest dla podmiotu lirycznego tylko wspomnieniem. Podoba mi się, że nie jest tu jednak wprost powiedziane o śmierci ukochanej. Być może tylko zniknęła z życia pustelnika, dalej żyje gdzieś indziej, ale gdy rozstajemy się z naszymi ukochanymi osobami i znikają z naszego życia, w świadomości zachodzi podobny proces jak w przypadku, gdyby umarły. Zostanie tylko jakiś jeden, drobny gest w pamięci, np.podnoszenie kwiatów. Bardzo też podoba mi się konstrukcja, oryginalnie nie ma rymów na końcu, ale jest taka sama głoska na początku. Dobrze się to recytuje.


Podpis: (A) Maja Hypki



komentarze  autor