List do Pabla Nerudy

wyobcowałem kawałek ziemi dla Ciebie 
przykryte piaskiem wersy mówią szepczą instruują
jakby dwóch starych przyjaciół w stylu angielskim 
popijało herbatkę i opowiadało o poznaniu
tym przed i po kolejnej kobiecej planety 

pomiędzy chodnikiem dłużą się spotkania nieobecnych 
dotykać niewerbalnie potrafią tylko nieliczni
kiedy zapomnę skóra robi się bielsza niż kreda
a pod naskórkiem tworzą się bąble z ropy

przestałem numerować daty w kalendarzu 
miał za duży wpływ na zdolność widzenia
dziś słucham bardziej ukrywam demony na kartce 
przesyłam lekki uśmiech niebawem ponownie napiszę