kawalerskie
miasto aniołów
w dolinie dźwięków
pręży się w czarnej
przyciasnej koszulce
i zarzuca blond bujne włosy
w światła laserów
zna wartość pensji kowalskiego
i wodzi go na pokuszenie
przed nim samym zmyślonym
wśród jemu podobnych
tombak zawsze udawał złoto
można to zrozumieć
szkoda tylko że złoto
nie udaje człowieka
taksówka nad ranem
ma w dupie te dywagacje
dopóki siedzenia
będą czyste
a resztę oleje
pijacki sen
autor: Adam Jakubiak
ostatnia modyfikacja: 2017-08-20
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (7):
7. 2017-08-22
Dziękuję za czytanie i komentarz
Pozdrawiam serdecznie
Podpis: Adam Jakubiak
6. 2017-08-21
Też podoba mi się ten wiersz. Nie rozwinę myśli, bo nie wiem co dodać do słów Fanki1, wszystko napisane. Może tylko to, że zakończenie wiersza nieodparcie podsunęło mi w głowie słowa klasyka: „A ty z tej próżni czemu drwisz, kiedy ta próżnia nie drwi z ciebie?”. Nie wiem czemu, ale tak mi przyszło do głowy :)
Podpis:
Maja Hypki-Grabowska 5. 2017-08-21
Dziękuję za rozwinięcie myśli
Pozdrawiam PANIĄ ;-)
Podpis: Adam Jakubiak
