Nieśmiertelna miłość
Oczy miałeś niczym
pogodne niebo,
błyszczące jak diamenty,
cerę jasną, włosy pszeniczne,
anielskie oblicze,
cudownie wykrojone usta,
perliście brzmiący głos…
Cały byłeś dla mnie doskonały.
Tak jak doskonała była chwila,
gdy po raz pierwszy cię ujrzałam
i wtuliłam w twoje ramiona.
Wówczas niebo jaśniało
od rojów meteorów,
mający swój radiant
w gwiazdozbiorze Perseusza,
ziemię otulała niska mgła,
wiatr grał melodię kochanków
w twoich złocistych włosach,
a mgła i księżyc z nami igrały…
Całą noc trwaliśmy w uścisku,
tak bez pamięci,
zapatrzeni w siebie bez reszty
do momentu, aż…
rozstania nadszedł czas.
Długie lata minęły nim
ponownie stanęliśmy
obok siebie twarzą w twarz,
ale warto było, by zrozumieć,
że miłość jest nieśmiertelna.
Kasia Dominik
autor: Katarzyna Dominik
ostatnia modyfikacja: 2017-11-07
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (0):