Nie potrafię…
Wszędzie cię szukałam,
wreszcie znalazłam,
i choć ty mnie wymazałeś
ze swojej pamięci
to ja ciebie nie…
i nie wymażę,
nie potrafię o tobie zapomnieć.
Powiedziałeś:
– Oddaj mi moje serce.
Odpowiedziałam:
– Nie, nie oddam.
Nie potrafię,
teraz należy do mnie.
Jesteś koroną na moje głowie,
tlenem, którym oddycham,
zegarem, odmierzającym czas,
jesteś dla mnie całym światem,
wszystkim co mam.
Kocham cię i nie umiem
tej miłości odrzucić,
pragnę w twoje
ramiona powrócić,
melodię naszych serc
ponownie zanucić.
Kocham cię i dłużej
nie mogę tak żyć,
usycham z miłości
do ciebie,
wróć w moje ramiona…
Wierzę w to, co nas połączyło,
wierzę w naszą miłość,
bo dzięki niej
oddycham,
istnieję,
żyję…
dzięki niej
piękniejszy
jest mój świat.
Kasia Dominik
autor: Katarzyna Dominik
ostatnia modyfikacja: 2018-02-06
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (0):