Twierdza
Człowiek sam w sobie jest zamczyskiem,
w którym straszą demony przeszłości.
Każdej nocy podąża utartymi ścieżkami
wybrukowanymi kolcami wspomnień.
Czyż nie byłoby lepiej w świetle księżyca
ujrzeć lico wilkołaka, aniżeli własne
z pierwszymi promieniami słońca,
pomarszczone przez fobie?
Łatwiej przemierzać znajome szlaki,
nawet jeśli są wyścielone cierniaki,
aniżeli zawalczyć o siebie,
nie mając nic do obrony.
Myśli potrafią być największym wrogiem,
czają się i osaczają duszę człowieka.
Potrafią dodać mu skrzydeł, ale i
podciąć je gdy za wysoko się wzbije.
Serce niemiłosiernie bijące na alert,
zamiera w bezruchu…
trwożąc się o kolejny dzień,
o jeszcze jeden oddech życia,
a nawet więcej…
Kasia Dominik
autor: Katarzyna Dominik
ostatnia modyfikacja: 2018-02-23
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (1):
Bardzo mi się podoba ten wiersz.. Bardzo..