Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

Krzesło

Nie ma tu miejsca dla mnie
Nowe meble kupione
Mój czas niedługo minie,
Czasem bluzke położysz
Może usiądziesz na chwilę
Lub staniesz jak na drabinie.
Już o mnie nie pamiętasz
Nie dbasz o mnie jak kiedyś
Kurzu juz ze mnie nie ścierasz,
Jestem tylko do czasu
Aż zacznę Ci przeszkadzać
Teraz sie na mnie podpierasz.
Staniesz mocniej na ziemi
Dosięgniesz półki wysoko
Nie zjesz już ze mną śniadania,
Już na mnie nie usiądziesz
Stanę sie zwykłym krzesłem
Niepotrzebnym i do oddania.

 


autor: Aleksandra Dresler
ostatnia modyfikacja: 2019-07-26




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (1):


1. 2019-07-28

Przypomniał mi się ten wiersz:

 

Romans z konkretem
Autorem utworu jest MIRON BIAŁOSZEWSKI

wtem 
miłość 
ku komu? ku komu?

nogami uginany 
na odwrót klęczek 
krzesłu 
pierwszemu 
zwierzam 
i jest wzruszenie 
i wspólne zgięcie 
i teraz to ty 
o krzesło 
kocham cię 
krzesło 
kocham cię 
i to jest miłość tragiczna 
bo już jest 
zaczajenie zdradzonego oprócz krzesła 
wypatrzy 
wyjrzy mnie będzie wyglądało 
zemści się

zdradziłem? ... ? 
zdradziłem: 
mści się 
wyjrzała - oprócz krzesła -
zdradzona

reszta świata 
wygląda 
wygląda nie dla mnie 


Podpis: (A) Maja Beata Hypki-Grabowska



komentarze  autor