Krzesło
Nie ma tu miejsca dla mnie
Nowe meble kupione
Mój czas niedługo minie,
Czasem bluzke położysz
Może usiądziesz na chwilę
Lub staniesz jak na drabinie.
Już o mnie nie pamiętasz
Nie dbasz o mnie jak kiedyś
Kurzu juz ze mnie nie ścierasz,
Jestem tylko do czasu
Aż zacznę Ci przeszkadzać
Teraz sie na mnie podpierasz.
Staniesz mocniej na ziemi
Dosięgniesz półki wysoko
Nie zjesz już ze mną śniadania,
Już na mnie nie usiądziesz
Stanę sie zwykłym krzesłem
Niepotrzebnym i do oddania.
autor: Aleksandra Dresler
ostatnia modyfikacja: 2019-07-26
Ta praca należy do kategorii:
Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0
Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.
Komentarze (1):
1.
2019-07-28
Przypomniał mi się ten wiersz:
Romans z konkretem
Autorem utworu jest MIRON BIAŁOSZEWSKI
wtem
miłość
ku komu? ku komu?
nogami uginany
na odwrót klęczek
krzesłu
pierwszemu
zwierzam
i jest wzruszenie
i wspólne zgięcie
i teraz to ty
o krzesło
kocham cię
krzesło
kocham cię
i to jest miłość tragiczna
bo już jest
zaczajenie zdradzonego oprócz krzesła
wypatrzy
wyjrzy mnie będzie wyglądało
zemści się
zdradziłem? ... ?
zdradziłem:
mści się
wyjrzała - oprócz krzesła -
zdradzona
reszta świata
wygląda
wygląda nie dla mnie
Podpis:
Maja Beata Hypki-Grabowska