Rude astry

Rudych astrów naręcze wspominam

tam gdzieś ścieżka jest polna szeroka

piękne lato tak szybko przemija

by nadeszła jesień modrooka

rude astry stały we flakonie

jak w piosence refren się powtarza

żółte liście znów leżą na balkonie

ruda jesień na kartkach kalendarza

mija wrzesień i rudy październik

dżdżu kropelki spływają po twarzy

znowu smutek mam w sercu niezmierny

myślę wciąż...co jutro się zdarzy