Ogród Oliwny staje się
na ziemi ciemnej
oświetlonej pojedynczym
wybuchem
nie zasypiaj proszę
pomódl się ze mną
za matkę która zgasła
na oczach dziecka
otrzyj krwawy pot
łzy spływające
na ziemię w ruinie
skrytego krzyża
to nie jest dobry
dzień ani noc
gdy przed śmiercią
wąż miażdży stopę
pomódl się
gdy odchodzenie
boli bardziej
niż odejście
autor: Katarzyna Tercha-Frankiewicz
ostatnia modyfikacja: 2022-04-05
Ta praca należy do kategorii:
Komentarze (1):
Podoba mi się puenta. Ogólnie wiersz też, ale najbardziej puenta.