Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

mundurki

ubierasz uśmiech

ubierasz smutek

pochylasz głowę

podnosisz głos

mundurki

mundurki

konwenanse

nawet pijany

wolny pozornie

nosisz mundurek

czujesz go wciąż

ból

strata

żal i rozpacz

a wciąż za wzorcem musisz iść

nic sam

wszystko jak inni

i charyzmatyk

i buntownik

skrojony mają dawno strój

mundurki

mundurki

nawet na końcu

taki sam wzór


autor: Piotr Czerwonko




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (1):


1. 2009-11-21

e tam ...

sam wierszyk bardzo mi się podoba, jakby nożykiem wycięte słowa...

ale nie za dużo w nim prawdy...i tak sobie myślę, że mały taki kwiatek by się w nim przydał...

 

kiedy ja wreszcie przestanę narzekać ? Proszę mi wybaczyć.


Podpis: Zbigniew Gawiński



komentarze  autor