do lecha
Można już kroczyc utartą ścieżką
wszak bohaterów na ośle więcej
kto żyw ten winien
czcimy już padłych a nie żywy pomnik
autorytety upadły wszystkie
dziś gracze ważni
dziś ich czas nastał
ideały idee
to mgliste cele
czyż żal ich dzisiaj
spłowiały płotna sztandarów marzeń
kompromisy ugody kapitulacje
wygrany przegrał
przegrali wszyscy
a gdzież ten diament
wiekuistego zwycięstwa zaranie
autor: Piotr Czerwonko
Komentarze (10):
10. 2010-02-09
Może i proste
A zawiłością już spowite
Może klarowne ale już nieczyste
Czy ważne jak przyrządzasz danie
Kuchnia za salą schowana być musi
Wykwintność twoim wszak wymogiem
Nasyć się tylko miarą pustą
To nie kucharzy wszak jest dzieło
Jedząc pamiętaj
Twój smak to tylko
I nadal chcesz znać składniki?
Podpis: ja
9. 2009-11-15
moim zdaniem, a Czeba Załorzyć, że na poezji się nie znam,
wiersz zawiera prawdę o życiu jednak w swojej formie jest
przekombinowany.
Podpis: Zbigniew Gawiński
8. 2009-10-11
Wiersz dobry, czytelny
Podpis: Maria M.R
