Klub Literacki RUBIKON
Klub Literacki RUBIKON

TRYPTYK O WIEDZY I ZAPOMINANIU

I.

życie w końcu zawsze wygrywa

z wierszem bezmyślnie i sennie snutym

dzisiejszym przygodnie znany

mój pierwszy

czytelnik lektury obowiązkowej

z piersi i twarzy co nie potrafią odnaleźć

dobrego rymu bo wciąż w kanonie

przewracają się na obcy bok

 

II.

zmarszczki osadzają się najpierw

na przemyśleniach

nie widząc już szansy

na kolejny wiersz czy radość

że jajko się dobrze ścięło

że ten który dba od patelni zawsze chce

pamiętać o moich wilgotnych

zakończeniach nerwów i żył wytrącaniu

niechcianej ludzkiej paplaniny

 

III.

zatem znów pojawia się temat dzieci

żeby nie mieć i nie przekazywać a być

jak one bez pamięci pamiętliwe

i żeby spać jak najwięcej

i żeby w czystej pościeli

i żeby pięć posiłków dziennie

i żeby...

z czasem znów nakazać powiekom

trochę uda rozchylić dla słońca


autor: Barbara Elmanowska
ostatnia modyfikacja: 2010-01-30




Ta praca należy do kategorii:




Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.



Komentarze (0):


komentarze  autor