Lacrima Draconistrarum

Przytul do serca smoczą łzę,
by jak bursztynowa miodu kropla skrystalizowała.
Potem... przywiąż nitkę, uczyń amuletem.
Ona jak stara czarno-biała fotografia,
przypomni Ci miniony blask moich oczu.
Ty bezpieczny choć daleko jesteś.
Nie idź za mną.
Co kryje ciemny las nikt nie umie zgadnąć.
Czarne nocą drzewa rosną w siłę jak koszmary.
Żarłoczna czarna dziura zabiera promienie słońca.
Popatrz na słońce przez amulet.
Rozprosz promienie słońca,
na nowo namaluj tęczę na skrzydłach i łuskach smoka.
Kamień ożywiony odezwie się.

Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.