W paranoi kres bezkresu

Nietrudno zmrozić lawę w kamień

W bezsłowiu gestów naszych ciał
W bezblasku spojrzeń naszych oczu
W bezsmaku draśnięć naszych paznokci
W bezczerwieni uśmiechów naszych ust
W bezdźwięku oddechów u naszych uszu
W bezkolorze nocycepcji naszych włosów
W bezwoni dotknięć naszych w nozdrzach
W bezczuciu termorównowagi naszych skór

Niełatwo roztopić głaz w magmę

Średnia ocena pracy to:
Ilość głosów: 0

Zaloguj się aby mieć możliwość oceniania prac.