Kotka bez cukru

Nie odda do cna
cnót swych wachlarza
Kocica o oku
bystrzejszym niż potok.

Pazurem zawalczy o honor, za wiarę.
Pod powiekami zawrze się w sobie na trwałe.
Nie pozwoli pohańbić futerka dystansem,
a na każdą jego oznakę odpowie pogardą.

Kotkę lekceważą bo niedościgniona.
Za ignoranta więc brana,
na fotografiach jest pomijana.

Kot w zimowej okrywie chłodu odczuwania
zawsze w pierwszym wiosennym słońcu stąpa nizdarnie.
Nadworny, nadrzewny, wdzięczny obserwator.

Kocica stroszy bojowo futerko,
ślepia rozpalają się iskierką.
Ma instynkt.
- Zagryźć każdą młodą mysz
co panom swem głód
jadła i emocji zesłała.

Mruczenie nie odbuduje wszystkiego,
a czasem żywota kocie jestestwo kosztuje.
... Po to kot ma ich dziewięć!