kopia prawdy
może jesteśmy tylko kopią prawdy
dalekim echem czyiś pierwszych słów
każdy błąd odróżnia nas od oryginału
czyni nas jedynymi w swoim rodzaju
choć zawsze patrzymy na te różnice
łączy nas chęć bycia niejedynymi
zawsze brakuje nam części całości
mamy przeczucie że wszyscy się nie udaliśmy
i nadzieję że w końcu się gdzieś udamy
że ktoś nas w końcu poskłada jak trzeba
lub sami siebie złożymy w poemat
autor: Maja Hypki-Grabowska
ostatnia modyfikacja: 2019-07-12
Ta praca należy do kategorii:
- Filozofia
- O postaciach literackich, historycznych, innych
- Płeć, ciało, tożsamość
- Reinterpretacje innych utworów
- Tajemnica
- Wolność
- Współczesność, codzienność
Komentarze (4):
4. 2019-07-16
Dziękuję za komentarz. Mam wiele planów związanych z pisaniem. Nie lubię mówić o planach, tylko o gotowych rzeczach więc jak coś to zawiadomię. Pozdrawiam.
Podpis:
Maja Beata Hypki-Grabowska 3. 2019-07-14
W Twoich wierszach podoba mi się m.in. to, że można o nich mówić w nieskończoność :) każdy wers, metafora są wyjątkowe :) poruszasz równiez tematy, które mnie interesują np. zagadnienia ontologiczno-epistemologiczne. Czego ten wiersz jest przykładem :) ps. wiesz też, że jestem fanem Twojej twórczości :) więc pisz, pisz, pisz :) i umieszczaj swoje wiersze na "Rubikonie" :) Pozdrawiam serdecznie :)
Podpis:
Marcin Kwilosz 2. 2019-07-14
Niby chciałam zawsze być naukowcem, ale nie lubię dzielić i klasyfikować. Myślę, że same się dzielą :)
Podpis:
Maja Beata Hypki-Grabowska 
