Dziękuję. Mogło tak być. Wówczas już przesiadywałam w archiwach przyobozowych.
Wiersz kojarzy mi się z monologiem więźnia przebywającego w niemieckim obozie zagłady. Jego niedowierzanie, rozpacz... ale tli się nadzieja jakby odwrócenie się od tego rzeczywistego świata, który przeraża... następnie szukanie Człowieka... Mimo tego, że człowiek człowiekowi wilkiem... Smutny, prawdziwy i bardzo dobry wiersz.
Jeżeli chcesz napisać komentarz dotyczący ogólnej twórczośći autora, ale nie konkretnej pracy, powinieneś to zrobić w komentarzach do profilu autora.
Zarejestruj się, aby zarezerwować podpis i uaktywnić inne funkcje!
Komentarze prac są moderowane - oznacza to, że wpisy nie na temat, zawierające wulgaryzmy lub reklamy - będą usuwane.
Subskrypcja:
Zaloguj się aby mieć możliwość subskrybowania komentarzy pod tą pracą.